Chuan
Pisando per os alfalzes
Bue diya amigos GaRzeters.
Encara soi como un nino,
y he muitas muitas anyadas,
cuasi sitanta,
y me risulta gronxiable,
pisar per d’o ne fa roido.
Ixe «crat.. crat «d’os alfalzes,
cuan ne són rezién tallaus,
cuan os mios pies escachan,
lo que d’ers ne han dixau.
Prexino que ha d’estar bueno,
perque me fa muito goyo,
fa goyosos a mis piet,
y a resta de sentius.
Y que dizir d’os basóns
que se’n fan per os camíns dimpues de bella tronada,
l’adentrar-se como un nino,
sin denguna medrana de cosa,
y dar patadas a l’augua,
ta chapotear-se y mullar,
toda ra ropa, d’augua roya,
y emplir-ne toda de bardo,
más que más si ya yes chipiau,
perque t’ha pillau a tronada
Ye como una abentura,
que i febamos de ninos,
sabendo-ne que dimpues,
as nuestras mais mos chilaban.
Chipiemos-nos como ninos,
chafemos muitos alfalzes,
si ye que mos fa felizes,
o sentir baixo es piet,
ixes roidos tan polius,
dando patadas a l’augua,
y d’esclafar os alfalzes.
Ye que nunca nó,
dixamos d’estar,
como es ninos.