Chuan
A gaRzeta
Buena nueí GaRzeta.
Sabo que yés adormida GaRzeta,
no como yó, que soi desorau,
sabo que yeres a guardia,
aquera que mos negrita.
De serena, fas de nueí,
de maitín de recadera,
de todas notizias nuebas,
que pasan per a Ribera.
Beyes qui tañe zimbales,
tamién qui furta en es güertos,
sapes, encara que no ne dizes,
qui ye furtaire d’amores.
D’aimores todos furtamos,
más que más cuan semos chobens,
ye perque a nuestra capeza,
puede más que o nuestro esmo.
Aimors chobéns imposibles,
de suenios que no se’n fán,
perque no ne han alazet,
que ne puedan tener en pié.
Es aimors han alas gráns,
cuasi son como es tuyas,
as ne han tan boladoras,
que no aturan ni en o diya.
Aimo a soledá,
ixa que no da tristura,
aimo a es seres bibos,
que me’n dizen.. yo te quiero.
Un amigo me’n diziba.. que..
os aimors bochan o mundo,
si no estase per l’aimor,
o mundo ta es umanos,
se remataba n’un sospiro.